တစ္ခါတုန္းက ရြာကေလးတစ္ရြာမွာ သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ ဖခင္ျဖစ္သူက သမီးေလကို ေမြးေမြးျပီးကတည္းက အလြန္အမင္းကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ရတယ္ ။ သမီးေလး ေမြးျပီးလို႔ လသားအရြယ္မွာပဲ မိခင္က ဆံုးပါးရွာတဲ့အတြက္ မိတဆိုးသမီးေလးဆိုျပီး လိုေလေသးမရွိ ထားခဲ့တယ္ ။
ဒါေပမယ့္လည္း ဘ၀ကံႏံုခ်ာလြန္းတဲ့အတြက္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ႕ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕တဲ့
းေက်ာင္းတက္ခ်င္တယ္ ” အားတက္သေရာ ေျပာလာတဲ့ သမီးငယ္စကားေၾကာင့္ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ ရင္ထဲ ဆို႔နင့္သြားခဲ့ရတယ္ ။
“ ေအးပါသမီးရယ္ အေဖပိုင္တဲ့လယ္ကေလးေရာင္းျပ
လစဥ္လတိုင္း ရသမွ် ပိုက္ဆံေလးကို ျခစ္ျခဳတ္စုလို႔ သမီးေလးအတြက္ ေပးပိုရရွာတယ္ ။ တစ္ေန႔ေတာ့ သမီးေလးကိုေတြ႔ခ်င္လြန္းအား
ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ရြာကိုသမီးျဖစ္သူလိုက္လာျပီ
အဲဒီလိုနဲ႔ . . .
သမီးေလးျဖစ္သူ ဘြဲ႕ယူတဲ့ေန႕ေရာက္လာပါျပီ ။ သမီးျဖစ္သူက ရြာက အေဖလည္း ဘြဲ႕ယူတာ ၾကည့္ခ်င္မွာပဲေလ ငါ့အေ၀းကေန ၾကည့္ခုိင္းရင္ရတာပဲဆိုျပီး
“ သမီးေလး...
သမီးေလး စာပိုတဲ့အခ်ိန္ အေဖလူ႔ေလာကမွာ မရွိေတာ့ဘူးကြယ္ သမီး ေလးျမိဳ႕ကိုေခၚမယ့္ရက္ ဆို..အေဖ ဟာ တမလြန္မွာ ေရာက္ေနေရာေပါ့ ဒါေၾကာင့္ဒီစာေလးကို ၾကိဳေရးထားခဲ့တာပါ .. သမီးေရ သမီးငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့ သမီး နဲ႔အေဖ တျခားရြာကို သြားစဥ္က ေနကလည္းပူ လယ္ကြင္းျပင္ျပင္ထဲ မွာ စကားေလးမပီကလာပီကလာနဲ႔ သမီး ေရဆာတယ္လို႔ ပူဆာခဲ့တယ္ေနာ္ ။ အေဖတို႔ဆီမွာေသာက္ေရကလည္းပါ
သမီး ေနာက္ထပ္ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ေလာက္မွာေပါ့ ။ သမီးေလး ေက်ာင္းမွာ မ်က္ႏွာမငယ္ရဖို႔ .. အေဖ ဟာ ေန႔တိုင္း ထမင္းတစ္နပ္ပဲ စားျပီးျခိဳးျခံေခၽြတာခဲ့ဖူ
သမီးေလး . . သမီးေလး သတိမထားမိလို႔ပါကြယ္ သမီးေလး ျမိဳ႕ေက်ာင္းကို အေဖ အပတ္စဥ္တိုင္းေရာက္ပါတယ္ သမီးေလးရွက္မွာစိုးလို႔ အေဖ အေ၀းကေနပဲ သမီးေလးကို ေငးေမာၾကည္ႏူးေနခဲ့ရတယ္ ။ သမီးရယ္ ...သမီးဆီက အေဖဘာမွမေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး လူ႔ဘ၀ဆိုတာက တိုတိုေလးပါ အဲဒီတုိတိုေလးအတြင္းမွာ သမီးကိုျပည့္ျပည့္စံုစံုမထာ
သမီးေလးေရ ..သမီးကို အေဖခြင့္လႊတ္ပါတယ္ ။ ကံတရားက မိဘကိုေစာ္ကားလို႔ အျပစ္ေပးမွာကို အေဖက စိုးရိမ္ပူပန္ေနခဲ့ရတာပါ ။ သမီးေလး သြားေလရာ ခလုတ္မထိ ဆူးမညိပါေစနဲ႔ ။ ေဘးရန္ခပ္သိမ္းကင္းျငိမ္းပါ
သမီးေရ ...ေဖေဖ သြားႏွင့္ျပီ ..ကြယ္ လူ႔ေလာကမွာ အေကာင္းအဆိုးကို အမွားအမွန္ကို ခြဲျခားႏိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျ
“ ေအးပါသမီးရယ္ အေဖပိုင္တဲ့လယ္ကေလးေရာင္းျပ
လစဥ္လတိုင္း ရသမွ် ပိုက္ဆံေလးကို ျခစ္ျခဳတ္စုလို႔ သမီးေလးအတြက္ ေပးပိုရရွာတယ္ ။ တစ္ေန႔ေတာ့ သမီးေလးကိုေတြ႔ခ်င္လြန္းအား
ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ရြာကိုသမီးျဖစ္သူလိုက္လာျပီ
အဲဒီလိုနဲ႔ . . .
သမီးေလးျဖစ္သူ ဘြဲ႕ယူတဲ့ေန႕ေရာက္လာပါျပီ ။ သမီးျဖစ္သူက ရြာက အေဖလည္း ဘြဲ႕ယူတာ ၾကည့္ခ်င္မွာပဲေလ ငါ့အေ၀းကေန ၾကည့္ခုိင္းရင္ရတာပဲဆိုျပီး
“ သမီးေလး...
သမီးေလး စာပိုတဲ့အခ်ိန္ အေဖလူ႔ေလာကမွာ မရွိေတာ့ဘူးကြယ္ သမီး ေလးျမိဳ႕ကိုေခၚမယ့္ရက္ ဆို..အေဖ ဟာ တမလြန္မွာ ေရာက္ေနေရာေပါ့ ဒါေၾကာင့္ဒီစာေလးကို ၾကိဳေရးထားခဲ့တာပါ .. သမီးေရ သမီးငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့ သမီး နဲ႔အေဖ တျခားရြာကို သြားစဥ္က ေနကလည္းပူ လယ္ကြင္းျပင္ျပင္ထဲ မွာ စကားေလးမပီကလာပီကလာနဲ႔ သမီး ေရဆာတယ္လို႔ ပူဆာခဲ့တယ္ေနာ္ ။ အေဖတို႔ဆီမွာေသာက္ေရကလည္းပါ
သမီး ေနာက္ထပ္ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ေလာက္မွာေပါ့ ။ သမီးေလး ေက်ာင္းမွာ မ်က္ႏွာမငယ္ရဖို႔ .. အေဖ ဟာ ေန႔တိုင္း ထမင္းတစ္နပ္ပဲ စားျပီးျခိဳးျခံေခၽြတာခဲ့ဖူ
သမီးေလး . . သမီးေလး သတိမထားမိလို႔ပါကြယ္ သမီးေလး ျမိဳ႕ေက်ာင္းကို အေဖ အပတ္စဥ္တိုင္းေရာက္ပါတယ္ သမီးေလးရွက္မွာစိုးလို႔ အေဖ အေ၀းကေနပဲ သမီးေလးကို ေငးေမာၾကည္ႏူးေနခဲ့ရတယ္ ။ သမီးရယ္ ...သမီးဆီက အေဖဘာမွမေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး လူ႔ဘ၀ဆိုတာက တိုတိုေလးပါ အဲဒီတုိတိုေလးအတြင္းမွာ သမီးကိုျပည့္ျပည့္စံုစံုမထာ
သမီးေလးေရ ..သမီးကို အေဖခြင့္လႊတ္ပါတယ္ ။ ကံတရားက မိဘကိုေစာ္ကားလို႔ အျပစ္ေပးမွာကို အေဖက စိုးရိမ္ပူပန္ေနခဲ့ရတာပါ ။ သမီးေလး သြားေလရာ ခလုတ္မထိ ဆူးမညိပါေစနဲ႔ ။ ေဘးရန္ခပ္သိမ္းကင္းျငိမ္းပါ
သမီးေရ ...ေဖေဖ သြားႏွင့္ျပီ ..ကြယ္ လူ႔ေလာကမွာ အေကာင္းအဆိုးကို အမွားအမွန္ကို ခြဲျခားႏိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္ျ
သက္တန္႔ခ်ိဳ
ျဖစ္ရပ္မွန္ဇတ္လမ္းေလးတစ္ပု
Credited to သက္တန္႔ခ်ိဳ
No comments:
Post a Comment
ဒီပို႔စ္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီးတစ္ခုခုေျပာလိုလွ်င္ ေျပာထားခဲ့နိုင္ပါသည္။