စကၤာပူ သင္ခန္းစာ

ျမန္မာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရား အရည္အေသြး ျမႇင့္တင္ေရး အတြက္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ခရီးစဥ္ တြင္ စင္ကာပူ ႏွင့္ ျမန္မာတို႔ သေဘာ တူညီခဲ့ၾက ၿပီး ျမန္မာအစိုးရ အရာရွိႀကီး မ်ား စင္ကာပူ ႏိုင္ငံတြင္ သင္တန္းမ်ား တက္ေရာက္လ်က္ ရွိၾကၿပီ။ စင္ကာပူမွ ရရွိခဲ့ေသာ အႀကံဥာဏ္ မ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ၾသဇာ သက္ေရာက္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည့္ အတြက္ စင္ကာပူ ပုံစံႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရး (Singapore Model) ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အလုပ္ျဖစ္ႏုိင္ မျဖစ္ႏုိင္ကို ေလ့လာရန္လုိသည္။ မည္သည့္ ေနရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္အပ္စပ္သည္၊ မည္သည့္ေနရာတြင္ မအပ္စပ္ႏိုင္ တို႔ကို ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာရန္ လိုသည္။



စင္ကာပူသည္ ေဒသတြင္း သာမက တစ္ကမၻာလုံး တြင္ အေအာင္ ျမင္ဆံုး ႏုိင္ငံမ်ားထဲမွ တစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အတုယူစရာမ်ားစြာရွိ ေၾကာင္း အထူးေျပာရန္ မလိုု။ စင္ကာပူသည္ ေျခမဲ့လက္မဲ့ သုုညဘဝ မွ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး ႏုုိင္ငံအဆင့္သိုု႔ မ်ဳိးဆက္ တစ္ဆက္ခြဲ ကာလ (ႏွစ္သုံးဆယ္) အတြင္း ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊား တက္လာခဲ့သည္။ စင္ကာပူ တကၠသိုလ္တို႔ ၏ အဆင့္အတန္း သည္လည္း ကမၻာ့ထိပ္တန္း တကၠသိုလ္မ်ားႏွင့္ ပခုုံးခ်င္းယွဥ္ႏုိင္ၿပီး စင္ကာပူထိပ္တန္း တကၠသိုလ္မ်ားသည္ အာရွထိပ္တန္း တကၠသိုလ္မ်ား စာရင္းတြင္ တစ္မွ တစ္ဆယ္အတြင္း ပုံမွန္ လို ဝင္ေနၾကသည္။ ယခုေဆာင္းပါးတြင္ စာေရးသူ မီးေမာင္းထိုးျပ လိုသည္မွာ စင္ကာပူ ေမာ္ဒယ္ကို ျမန္မာျပည္က အတုယူရာ တြင္ မျဖစ္မေန သတိထားရမည့္ စင္ကာပူႏွင့္ ျမန္မာ အေျခခံကြာဟခ်က္ မ်ားျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေလာ၊ ၿမိဳ႔ေလာ

စင္ကာပူသည္ ႏုိင္ငံေယာင္ ေဆာင္ထားေသာ ၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။ ႏုုိင္ငံတစ္ခု၏ ၾကန္အင္ လကၡဏာမ်ား ပါေသာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ဟုုဆိုုရမည္။ အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ဆိုလွ်င္ City State ၿမိဳ႕ျပႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ လူဦးေရ ငါးသန္းသာရွိၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လူဦးေရခန္႔ႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အက်ယ္အဝန္း ခန္႔ သာရွိသည္။ စင္ကာပူ ဟိုဘက္ထိပ္ႏွင့္ သည္ဘက္ထိပ္ သြားလွ်င္ ပင္ တစ္နာရီခန္႔ သာၾကာသည္။
စင္ကာပူသည္ ေသးလြန္းေသာေၾကာင့္ တစ္ခ်က္ မွားသြားလွ်င္ အားလုံး ျပန္အဖတ္ဆည္မရႏိုင္။ ေသာက္သုံးေရကို ျပည္ပမွ ဝယ္ယူ ရေသာေၾကာင့္ စင္ကာပူကို သတ္လိုုလွ်င္ အထူးအေထြ လုုပ္ရန္မလို၊ ေရျဖတ္လိုက္႐ံု။ ထိုသို႔ အတိမ္းအေစာင္း မခံသည့္အတြက္ စင္ကာပူ သည္ လုံၿခဳံေရး (Security) ကို အဓိက ထားသည္။ လုံၿခဳံေရး အဓိက ထားေသာေၾကာင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း (Control) ကို အားသန္သည္။ အပ္က် သည္ကိုပင္ အစိုးရက သိႏုိင္ေသာ အေျခအေန ျဖစ္လာသည္။ ေသးလြန္း ေသာေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္တြင္ အထက္ႏွင့္ေအာက္ အဆင့္နည္းပါး သည္၊ အလႊာနည္းသည္။ စင္ကာပူ၏ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးသည္ အေကာင္း ဆုံးေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ား ထဲတြင္ ပါဝင္ေသာ္လည္း စင္ကာပူ၏ လုပ္ပံု ကိုင္ပုံမ်ားအတိုုင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ လိုုက္ပါလုပ္ကိုင္လွ်င္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္၊ မႏုိင္ စဥ္းစားရန္ လိုသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ လူဦးေရ သန္း၆ဝႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ ေျမေနရာ တစ္ဆက္ တစ္စပ္တည္း အႀကီး မားဆုံးႏိုင္ငံ၊ ၿဗိတိန္ႏွင့္ ျပင္သစ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ေပါင္းသေလာက္ က်ယ္ ဝန္းသည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စင္ကာပူႏွင့္ သေဘာ သဘာဝခ်င္း ကြာျခားသည္။

ၿမိဳ႕ႏွင္႔ေတာ

စင္ကာပူတြင္ ေက်းေတာသားမရွိ။ အားလုံး ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားခ်ည္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စင္ကာပူကို ကြပ္ကဲရာတြင္ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ သည္ ၿမိဳ႕ျပစီမံခန္႔ခြဲမႈ (Urban Management) ႏွင့္ လုုံေလာက္သည္။ စီမံကိန္း ခ်ရာတြင္လည္း ၿမိဳ႔ျပစီမံကိန္း (Urban Planning) ႏွင့္ လုံေလာက္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ သည္ ၿမိဳ႕ျပ က်ဲပါးေသးေသာ ႏုုိင္ငံျဖစ္ ၿပီး တစ္ႏုိင္ငံလုံး လူဆယ္ေယာက္ ရွိလွ်င္ ခုနစ္ေယာက္သည္ ေက်းလက္ ေနသူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ႏုိင္ငံလုံး ဖြံ႔ၿဖိဳးလိုလွ်င္ ေက်းလက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး (Rural Development) မျဖစ္မေန ေဆာင္ရြက္ရမည္။

လယ္ယာ

အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံအမ်ားစု တုိးတက္လာျခင္း ၏ အစ ျမစိမ္း ေရာင္ေတာ္လွန္ေရး (Green Revolution) က ဟုု ဆိုုရေလာက္ေအာင္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရး က႑ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းသည္ အေရွ႕အာရွ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုုးတက္ေအာင္ အဓိက အခန္းက႑မွ စြမ္းေဆာင္ ေပးခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္၊ ထိုင္း၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ ဖိလစ္ပိုင္တို႔သည္ ျမစိမ္းေရာင္ ေတာ္လွန္ ေရးျဖင့္ စခဲ့ၿပီးမွ တစ္ဆင့္ခ်င္း တက္သြားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ လူဦးေရ၏ ခုနစ္ဆယ္ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ လယ္ယာက႑ႏွင့္ တစ္နည္း မဟုတ္တစ္နည္း ပတ္သက္ေနၿပီး ေျမလြတ္ေျမ႐ိုင္းမ်ား ေပါမ်ား၊ ေရခံ ေျမခံေကာင္းမြန္၊ လုပ္သား ေပါမ်ားေသာေၾကာင့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိး ေရးက႑တြင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးႏုိင္ေျခ ျမင့္မားသည္။ ျမန္မာ့ ရည္မွန္းခ်က္မွာ စက္မႈႏိုင္ငံ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို လယ္ယာႏွင့္ စတင္ေမာင္းႏွင္ ရမည္ဟု ျပည္တြင္းျပည္ပ ပညာရွင္မ်ား တစ္ခဲနက္ သေဘာတူညီ ထားၾကသလို ႏုိင္ငံေတာ္၏ စီမံကိန္းမ်ား တြင္လည္း ထည့္သြင္းေရးဆြဲ ထားၿပီးျဖစ္သည္။ စင္ကာပူတြင္ ေျမလြတ္ေျမ႐ိုင္းမရွိ၊ မိုးေမွ်ာ္တိုက္ မ်ားျဖင့္ ကြန္ကရစ္ ေတာႀကီးမ်က္မည္း (Concrete Jungle)။ အ႐ိုင္း ဆန္ေစရန္ တမင္ ပစ္ထားေသာေျမကြက္လပ္ မ်ားသာရွိသည္။ ျမန္မာ့ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးတြင္ အေျခခံက်ေသာ လယ္ယာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးကို စင္ကာပူထံမွ သင္ယူမရႏိုင္။

ကြဲျပားျခားနားျခင္း

စင္ကာပူသည္ “အေရာင္စုံ အေသြးစံုတိုု႔ ယွဥ္တြဲေနထိုင္သည့္ လူ႔အသိုက္အၿမဳံ” (Diverse Society) ဟု မိမိကုုိယ္ကို သတ္မွတ္ေလ့ ရွိေသာ္လည္း တိုင္းရင္းသားေပါင္း ၁၃၅ မ်ဳိး ရွိသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေလာက္မူ အေရာင္အေသြး မစံုလင္ႏုုိင္။ ပထဝီဝင္ အေနအထား ကြဲျပား ျခားနားမႈ မ်ဳိးတြင္ ပိုၿပီး အလွမ္းကြာလွသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏွင္းဖုံး ေတာင္မ်ားရွိသလိုု ပင္လယ္ ကမ္း႐ိုးတန္းလည္း ရွည္လ်ားလွသည္။ ျမစ္အသြယ္သြယ္ ခက္ျဖာ စီးဆင္းေနသည့္ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚ ရွိသလို ျမန္မာႏုုိင္ငံ အလယ္ပိုင္းေဒသသည္ သဲကႏၲာရနီးနီး ပူျပင္း ေျခာက္ေသြ႕သည္။ ထိုသို႔ ပထဝီဝင္ အေနအထားခ်င္း ကြာျခားလွ သည့္ ေဒသအသီးသီးတြင္ ေနထိုင္သူတို႔၏ ကြဲျပားျခားနားေသာ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို လိုအပ္ခ်က္အလိုက္ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္း ေပးရန္မွာ ျမန္မာႏုုိင္ငံအတြက္ ႀကီးမားလွသည့္ စိန္ေခၚမႈႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ ေျမာက္စြန္း ကခ်င္ျပည္နယ္ ပူတာအိုုၿမိဳ႕နယ္ တြင္ေနသူႏွင့္ ေတာင္စြန္း တနသၤာရီတိုုင္း ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနသူတို႔ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ကြာဟပုံမ်ဳိး စင္ကာပူတြင္ ေျမာက္စြန္းႏွင့္ ေတာင္စြန္းေနသူတိုု႔ လိုုအပ္ခ်က္မ်ား မကြာဟ။

သဘာဝ သယံဇာတ

စင္ကာပူ တြင္ သဘာဝ သယံဇာတ နတိၳ ေရပင္ ဝယ္ေသာက္ရ သည္။ စင္ကာပူသည္ ႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ ကိုယ္စြမ္း၊ ဥာဏ္စြမ္း၊ လူသား သယံဇာတ သက္သက္ျဖင့္ အခ်ိန္တို အတြင္း တိုးတက္လာခဲ့ ျခင္းျဖစ္ သည္။ စင္ကာပူတြင္ သဘာဝ သယံဇာတ မရွိသျဖင့္ သဘာဝ သယံဇာတ ျဖင့္ အာ႐ုံေထြျပားရန္ မရွိ၊ လူသား သယံဇာတသာ အားကိုးရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ သဘာဝ သယံဇာတ ၾကြယ္ဝ သည္။ တြင္းထြက္ ေရနံ၊ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႕၊ ေက်ာက္စိမ္း ေပါၾကြယ္ဝသလို သစ္ေတာ၊ ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္ တုိ႔ ေပါမ်ားသည္။ ေလာေလာဆယ္ တြင္ သဘာဝ သယံဇာတ ကို ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္ အသုံးမခ် ႏုိင္ေသးေသာေၾကာင့္ “သဘာဝ သယံဇာတက်ိန္စာ”  (Resource Curse) သင့္ေနသလုိ ျဖစ္ေနေသာ္ လည္း လုပ္တတ္ ကိုင္တတ္လွ်င္ “သဘာဝသယံဇာတမဂၤလာ” (Resource Blessing) အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားကာ တိုင္းျပည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကို အရွိန္ အဟုန္ျဖင့္ ဆြဲတင္ ႏုိင္မည္။ ထိုသုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြက္ အလြန္လိုအပ္ သည့္ သဘာဝ သယံဇာတ စီမံခန္႔ခြဲမႈ (Natural Resource Management) ျဖင့္ တိုင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ျခင္းမ်ဳိး စင္ကာပူ အေတြ႔အႀကဳံ မွ ေလ့လာ မရႏုုိင္။

ႏိုုင္ငံေရးစနစ္

စင္ကာပူ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ စတင္ခ်ိန္ ၁၉၆၅ မွ ေအာင္ျမင္ခ်ိန္ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္အထိ ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ အတြင္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မွာ လီကြမ္ယုု တစ္ဦးတည္း သာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယေန႔ အခ်ိန္အထိ ၄၇ ႏွစ္တာကာလ အတြင္း လီကြမ္ယု၊ ဂိုေခ်ာက္ေတာင္၊ လီရွင္လြန္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သုံးေယာက္ သာ ရွိေသးသည္။ စင္ကာပူ စတင္ လြတ္လပ္ေရး ရကတည္းက လီကြမ္ယု ၏ People’s Action Party PAP က အာဏာဆက္တိုုက္ ရယူထားႏိုင္ခဲ့ ၿပီး အတိုက္အခံ ပါတီသည္ PAP ကို စိန္ေခၚႏုိင္ပုံ မေပၚေသး။ ၿခဳံေျပာ ရလွ်င္ စင္ကာပူသည္ စနစ္ တည္ၿငိမ္သလို ေခါင္းေဆာင္ အေျပာင္း အလဲလည္း နည္းသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ယခုမွ စနစ္သစ္ စတင္စ ရွိေသးသည့္ အတြက္ စနစ္မၿငိမ္ေသး။ စနစ္သစ္ လည္ပတ္ပံု၊ ေပ်ာ့ကြက္၊ ေကာင္းကြက္မ်ားကို တိုင္းသူျပည္သားတိုု႔ သာမက ႏုိင္ငံေရးသမား၊ ႏုုိင္ငံေရး သိပံၸပညာရွင္တိုု႔ ပင္ နားလည္ရန္ ႀကိဳးစား ေနၾကရသည္။ ဒီမိုကေရစီ နည္းစနစ္ အားျဖင့္ ငါးႏွစ္တစ္ႀကိမ္ အစိုးရ အတင္အခ် ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အလွည့္က် စနစ္ႏွင့္ အသားက်ရန္ ႀကိဳးစား ရဦးမည္။ ၿခဳံေျပာရလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ (Political Culture) ခ်င္းမတူ။

Singapore Sroty ေခၚ စင္ကာပူတိုု႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ လာခဲ့ပုံ ဇာတ္လမ္းသည္ ကြၽန္းငယ္ေလး တစ္ခု ကိုယ္ထူကိုယ္ထျဖင့္ ေအာင္ျမင္ လာေသာ အားက်ဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္။ ဘာမွ်မရွိ ေသာဘဝမွ ႀကီးပြားေအာင္ လုုပ္ပုုံ၊ တိုုင္းငယ္ျပည္ငယ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံႀကီးမ်ား ေလးစားရသည့္ ဘဝေရာက္ေအာင္ မည္သို႔ေဆာင္ရြက္ ရပုံ၊ တစ္ခုတည္းေသာ အရင္းအျမစ္ ျဖစ္သည့္ လူသားရင္းျမစ္ (Human Capital) ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပုံ စသည္ျဖင့္ စင္ကာပူ ထံမွ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေလ့လာ သင္ယူစရာ မ်ားစြာရွိသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္း တြင္ ေမြးရာပါ ဇာတိအရ ကြဲျပားသည့္အတြက္ မည္သို႔မွ် ထပ္တူမက် ႏုိင္သည့္ အရာမ်ားစြာ ရွိေၾကာင္းလည္း သတိျပဳ ႏုိင္ပါမွ ယူသင့္ ယူထိုက္သည္ မ်ားကို ယူႏိုင္မည္ ျဖစ္ၿပီး Myanmar Story ကို ေအာင္ျမင္စြာ ေရးသားႏိုင္မည္။

Written by  The Voice

Credit to The Voice Weekly